Nimri Dede, Elazığ Keban İlçesi Nimri Köyünde yaşamış,
Tasavvuf ehli bir muhterem zat…
Bu zat şiirinde ne diyorlar;
“İkilik kini içimden atıp
Özde ben bir insan olmaya geldim
Taht kuralı Ariflerin gönlüne
Sözde ben bir insan olmaya geldim”
Gayretimiz bu fani âlemde nedir;
“İnsan olmak…”
Tin Suresi 5. Ayeti okurken titrerim;
“Summe radednâhu esfele sâfilîn”
Mealen, “Sonra onu aşağıların aşağısına indirdik!”
Öncelikle, ‘insanız’ İnsanlığımızı, ‘edebimizi’ koruyacağız!
Kıyame Suresi 36. Ayette ne deniyor;
“İnsan kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanır!”
Tek kelimeyle, ‘kendimizi aldatmayalım…’
Bir dörtlüğümüzde şöyle diyoruz;
“İnsan, insanın kurdudur” denildi
Öfke şeytanın yurdudur denildi
Nefsine hâkim, öfkesini yenen;
Zafer kazanmış ordudur, denildi”
İsra Suresi 70. Ayette şöyle buyrulur;
“Biz insanları yarattığımız varlıkların birçoğundan üstün kıldık!”
İnsan, ‘kendisinin…’ niye farkında değil?
Tin Suresi 4. Ayette;
“Muhakkak ki, Biz insanı en güzel biçimde yarattık”
“Ahsen-i Takvim…” insana ait ideal bir kavram…
Ah! Kendimizin farkında olabilsek…
“Alâ-yi İlliyyin nedir?
“Yücelerin en yücesi; en ileri nokta; cennetteki üstün makam”
En’am Suresi 165. Ayette;
“Sizi dünyada halifeler yapmış olan O’dur”
Bakara Suresi 30. Ayette;
“Hani Rabb’in meleklere; “Ben yeryüzünde bir halife kılacağım” demişti!”
Fatır Suresi 39. Ayette;
“Sizleri yeryüzüne de hakim kılan O’dur.
İnkâr edenin inkârı kendi aleyhinedir”
Kibir, var ya!
Ve hele o kibir; “Karun misali isyana dönüşürse!”
İnsanı, ‘manevi rütbelerinden ediyor’
Lokman Suresi 18. Ayette;
“Kibirli davranarak insanlara yüzünü dönem,
Yerde çalımlı çalımlı yürüme!
Çünkü Allah kibirle kasılan, kendini beğenmiş,
Öğünüp duran kimseleri asla sevmez!”
Mal, Makam, Şöhret; dünyanın gelip geçici menfaatleri;
‘Kibirlenmeye…’ sebep vermemeli
Ne diyoruz;
“Zamana ve mevkiine gösterilen iltifat;
Gün gelir, ‘afetin…’ olur.
Her kim olursa olsun… Sıfatı, mevkii, makamı ne olursa olsun;
“İnsana, insanlığa değer vereceğiz!”
İnsana, ‘sevgi dilini…’ eksik etmeyeceğiz!
Bu ülke de, bu coğrafya da, ‘şiddetin yeri/ yurdu olmamalı’
Bu ülke de, ‘öfkeyle sesler yükselmemeli…’
İnsanlar, birbirini ‘kırıp-döküp geçirmemeli…’
Şu coğrafya da, ‘birbirimizi sevmeyi-saygı göstermeyi öğrenelim’
Şu coğrafya da, ‘birbirimizden selamı eksik etmeyelim’
“Merhamet kadar…” “Şefkat kadar…” “iyilik kadar…”
Güzel sıfatlar var mı?
Bütün çirkinliklerin, kötülüklerin; ‘milletçe’ karşısında duralım!
İslam’ın boyasından daha güzel bir boya olabilir mi?
Nimri Dede ne diyorlar;
“İkilik kini içimden atıp
Özde ben bir insan olmaya geldim
Taht kuralı Ariflerin gönlüne
Sözde ben bir insan olmaya geldim”
En büyük kavgamız aynı zamanda kendi gayretimiz olsun,
Nedir o gayret; “Özde ben bir insan olmaya geldim”
