Bed­ret­tin Ke­leş­te­mur

DEPREM

Bed­ret­tin Ke­leş­te­mur

 

Deprem, kâbusa uyanan geceler

Korku nöbeti geçiren heceler

Kıyama kalk ey gönül; sabır iste;

Bir çığ gibi koptu bizden niceler

 

Deprem, iki hece!

Zilzal diyor, Kur’an adına…

Kıyametin akseden,

Soğuk mu soğuk yüzü!

Gecenin ayazı düşer içimize…

Çözülür bütün dizler,

Çöreklenir yerlere!

Yerlerde toz bulutu!

İnsan, dokunsan ağlayacak;

Çaresizliğin fırtınalı halinde

Gözlerde, korku okunur!

 

Deprem, iki hece!

Sağımda, solumda;

Ötemde, berimde;

Nuh tufanının habercisi sanki

Çığlığı içinde bir rüzgâr eser

Sükûtuyla ikrar eder kâinat;

Sancısıdır, dünyanın damar damar

İçinde ne varsa, dışına atar!

İlahi! Bir “ameliye”dır bunlar…

Karanlık her dem infilak halinde;

Uyandırır, gaflet uykusundan!

 

Deprem iki hece!

“Hecelerim hayatı” derinden…

Sıcağına yanar,

Serinliğine kanarım!

Hakk’ı hak bilir anarım…

Gölgeler, seccademdir!

Işığın raksında uzanır, kısalır…

Ne ben onsuz,

Ne O, bensiz…

Deprem, içimde;

İçimdeki düşlerimde gizemli!

Vicdana tesir eden korkularım,

Çığlıklara ram olur, sancılarım!

Acılar, feryatlar bendeki deprem!

 

DÜNYA

Salih amele, ölüm sefa gelir

Gül endam, adil yüze vefa gelir

Dünya maksat değil, davası fani;

Gam çekmeyene ecel fena gelir

 

Dertliyim, dert ortağım dünya değil

Önünde eğildiğim dünya değil

Dünyanın dokuduğu, künye değil

Dünya, kurduğu pusu, gına gelir

 

ÇÖZSÜN DİLEĞİM

Dilerim yardan güzel bir dileğim

Sevdalara yelken açar yüreğim

Yusuf'u zindan da tutan yüreği;

Yusuf'un diliyle çözsün dileğim

 

ÇEVREM GÖNÜLDÜR

Çevre'm gönüldür, gönlümce bakarım

Murat olup, enginlere akarım

Hasretim gül bahçesinde yeşerir

Gül şehrine tebessümler asarım

 

Çevre'm sevgidir, düş’ünde aydınlık

Karanlığa meydan okur, saygınlık

İrfandır; gönlüme düşer hayranlık

Çevremle şen; huzur dolu yaşarım

 

RAKS EDEN MAKAMI

Renkler, ışığın raks eden makamı

Götürür içindeki bütün gamı

Renkler, tabiatın mana yüzleri

Açılır, mevsim mevsim serencamı…

 

BİRLİK GÜNÜ…

Elazığ’ın çığlığına Türkiye’m,

‘Bir Olma’ şuuruyla bayraklaştı…

“İkilik kirini atıp içinden”

Rahmet yağdı, gönüller bir hoş oldu

 

ŞEHADETİMİZ…

Şehadetimiz, “bu şehrin manevi ruhaniyeti!”

Şehadetimiz,  “bu şehrin rengi, boyası, çizgisi hülasa kimliği!”

Şehadetimiz,  “bu şehri geleceğe taşıyan hafızası-hatırası…”

Şehadetimiz, “gökkuşağımız!”

 

HAYATA KÜSMEYİN…

Ayrık otlarına kulak asmayın

Kem sözleri bağrınıza basmayın

İmanım hey! İliklerine kadar…

Sevgiyle yaşa… Hayata küsmeyin

 

 

 

Yazarın Diğer Yazıları