Bugün, o kutsi çatıyı sizlerle paylaşmak istiyorum.
Aile için ne diyorlar?
“Her aile bir tarihtir, okumasını bilenler için büyük bir destandır”
“Aile, kötülüklerin barınmadığı en muhteşem ve sağlam kale gibidir”
“Bir memleketin yükselmesi ev ve aile muhabbetine bağlıdır.”
AİLE NEDİR?
Aile, sosyolojik kavram olarak toplumun en küçük parçasıdır!.
Milleti meydana getiren binanın ‘temel taşlarıdır’
O taşlarla oynamaya kalkarsanız, binayı belki de farkında olmadan üzerinize yıkarsınız…
Ailede ne vardır; ‘nesillerin ruhu!’
Bir milletin hafızası saklıdır,
O rahmet çatısında yaratılışımızın mahremiyeti vardır.
AİLE OCAĞI
İlk sadakat yeminimiz oradadır.
Oradadır, sevdayı hicapla tanımlayan ruh ve gönül güzelliği…
Oradadır, ilk dersimiz…
İlk sözümüz, ilk hukukumuz,
Bütün ilklerle edebimiz, adabımız, irfanımız, şecaatimiz oradadır…
Oradadır, aynaya düşen ilk resmimiz…
Hayata mana veren; İlk ilmikler, şekil bulan ilk örgüler, desenler, çizgiler…
SAYGI VE İFFET;
Hadis; “Babalarınıza iyilik edin ki, oğullarınız da size iyilik etsinler;
İffetli davranın ki, kadınlarınız da iffetli olsunlar.”
AİLENİN HARCINDA NELER VAR
Sabır konulmuş, fedakârlık konulmuş, merhamet konulmuş,
Aşk ve sevgi konulmuş, ahlaki güzellikler
Faziletler konulmuş, doğruluk, dürüstlük, samimiyet,
Hamiyet, bir büyük emanet konulmuş!..
ANNE VE BABAYA İTAAT;
“Senin Rabbin, O’ndan (Allah’tan) başkasına kulluk etmemenizi
Ve anne-babaya iyilik etmeği emretti.
Şayet onlardan biri veya ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa,
Onlara: “Öf” bile deme ve onları azarlama; onlara güzel söz söyle.
Onlara merhametle alçak gönüllülük kanadını ger ve de ki:
“Rabbim! Onlar beni küçükken nasıl terbiye ettilerse,
Sen de onlara öylece merhamet et.”(İsra, 23,24)
HAKLAR…
1400 yıl önce Hz. Kur’an buyuruyor;
“Erkeklerin kadınlar üzerinde hakları olduğu gibi,
Kadınların da erkekler üzerinde hakları vardır.
Erkeklerin kadınlar üzerinde hakları bir derece daha fazladır.” (Bakara Süresi, 228)
SORUMLULUKLAR
Hadis; “Hepiniz bir sürünün çobanı gibisiniz.
Çoban sürüsünü koruduğu gibi sizde evlerinizde
Ve emirleriniz altında olanları Cehennemden korumalısınız.
Onlara Müslümanlığı öğretmelisiniz. Öğretmezseniz mes’ul olursunuz”
Aile, kutsi bir sorumluluktur…
Sorumluluk, fedakârlıkla güzelleşir…
Vefayla yüceleşir…
Şefkat ve merhamet hisleriyle ulvileşir…
Evlilikte; hayatın ve neslin korunması/ devamı vardır…
Evlilik, ‘paylaşma’ ve sürekli insanın kendisinden ‘özveri’ kültürüdür…
AHZAP SURESİ VE AİLE…
Kur’an bizlere ‘olmamız gereken’ kutsi bir çerçeve çiziyor;
“GERÇEK ŞU Kİ, Allah'a teslim olmuş bütün erkekler ve kadınlar,
İnanan bütün erkekler ve kadınlar,
Kendilerini adamış bütün erkekler ve kadınlar,
Sözlerine sadık bütün erkekler ve kadınlar,
Sıkıntılara göğüs geren bütün erkekler ve kadınlar,
(Allah'ın karşısında) güçsüzlüğünü anlayan bütün erkekler ve kadınlar,
Karşılıksız yardımda bulunan bütün erkekler ve kadınlar,
Nefislerini kontrol eden bütün erkekler ve kadınlar,
İffetleri üzerine titreyen bütün erkekler ve kadınlar
Ve Allah'ı durmaksızın anan bütün erkekler ve kadınlar için (evet,)
Bunlar(ın tümü) için Allah, mağfiret ve büyük bir mükâfat hazırlamıştır.”
ÖNCE AİLE DERİZ!
Öncelikle, ‘aile’ deriz; Köklerimiz orada…
Hafızamız orada… Hatıralarımız orada…
Oradan besleniriz, değerlerimizi oradan alırız!
AİLEDE VAR OLAN DEĞERLER;
Ailede var olan, ‘emniyeti ve güveni…’
Ailede var olan, ‘mahremiyeti…’
Ailede var olan, ‘şefkati ve merhameti…’
Ailede var olan, ‘sevgi ve saygıyı…’
Ailede var olan, ‘ihsan ve ihlâsı…’
Ailede var olan, ‘iman ve aksiyonu…’
Ailede var olan, ‘sabır ve samimiyeti…’
Ailede var olan, ‘sağlık ve esenliği…’
Milleti var eden, “değerler albümü…”
O değerlerle, bu millet tarihini inşa etti!
Arif Nihat Asya’nın, “ANNE…” şiirinden;
“İlk kundağın/ Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın/ Ben oldum.
Acı nedir/ Tatlı nedir… bilmezdin
Dilin damağın/ Ben oldum.
Elinin ermediği/ Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum/ Kolun kanadın/ Ben oldum
Dilin dudağın/ Ben oldum.”
Necip Fazıl, ‘ÇOCUK’ şiirinde;
“Annesi gül koklasa, ağzı gül kokan çocuk;
Ağaç içinde ağaç, geliştiren tomurck…”
Bahtiyar Vahapzade, ‘ANA DİLİ’ şiirinde;
“Dil açanda ilk defa ‘ana’ söylerik biz
‘Ana dili’ adlanır bizim ilk dersliyimiz
İlk mahnımız laylanı anamız öz südüyle
İçiniz ruhumuza bu dilde gile-gile.”
“AİLE” KAVRAMLAR ALBÜMÜ
İki kelimenin başına, “aile” koyunuz;
Her iki kelimeden, ‘kavramlar’ oluşur!
“Aile; bahçesi- bütçesi-doktoru-hayatı
Aile; hekimi-hukuku-meclisi-ocağı-planlaması
Aile; reisi-saadeti…”
Ve dahası…
AİLE EN KUTSAL ÇATI
Aile, bütün mahremiyetiyle en kutsal çatı
Aile, toplumun çekirdeği ve özü
Ailenin Korunması;
İnsanın, hayatın, neslin korunmasıdır…
Nikâh, mukaddes bildiğimiz akit,
Özümüzden kaynayan söz bağı!
Hayatın iksiri…
BİR DÖRTLÜK
Kor ateşi çekmeye geldim
Aşk kandili yakmaya geldim
Bir menzile akmaya gerldim
Dost, dost diye çağrımız bizim
ANNE-BABA’YA İTHAF
Anne sesinde en gizemli şefkat
Kolları usulca sarar merhamet
Öğretir dudakları; “Gönül Sabret”
Sabırla, yüce dileğe selam et…
Baba sesinde uhrevi bir beste
On üç makam dökülür bir nefeste
Sözler gül gibi açar; deste deste
Gül kokulu rayihada kelam et
EMANET BU YUVA SİZE
Ün ver atiye nefeslensin Bedri
Nam ver çatıya, niyet hayra delil
Zelil düşme sakın, derde derman Hay
İncelsin ruhun, gönül ver bahara
Lisani hal ile dirilişe ses
Emanet bu yuva size, yurt size
