Ahmet VURAL

OYUN ÖYLE OYUN Kİ

Ahmet VURAL

Ömürler tükenmekte, geçip gitmekte zaman,

Dönen bu çark içinde, öğütülmekte insan.

Kimi eziyet ile diğeri saltanatla,

Ömrünü geçirse de dertsizi  yoktur asla.

Bazen yaşar perişan, uykuları tedirgin,

Bazen suhulet ile gayet rahat ve dingin.

Umutla umutsuzluk, hüzün-neşe kol kola,

Gülerler hıçkırıkla, ağlarlar kahahayla.

Biz bu keşmekeşliğin adına hayat deriz,

Bazen kalpten severiz, bazen nefret ederiz.

İnsan ancak seyirci, sahnelenen drama,

Bu oyun sürüp gider, var oluştan bu yana.

Oyun öyle oyun ki süresi belli değil,

Roller her an değişir, kim oynar belli değil.

Yazarın Diğer Yazıları