Ahmet VURAL

FORSA

Ahmet VURAL

Duygu yüklü ruhumuzdan,taşıp gelen hüzünler,

Gözlerin pınarlarında,çağlayana dönüşür,

Hatıralarla yoğrulmuş,ayrı kalmış gönüller,

Hasreti dindirmek için,hayâllerde görüşür.

Bilmem neden aşk koymuşlar,zulmün diğer adını?

Ne çekilen hasret biter,ne solan yüzler güler,

Hüsranla geçen yılların,zehir eder tadını,

Vuslat bir kez uğramadan,uzaktan geçer gider.

Aşkın verdiği hükümler ölümden de ağırdır,

Yeter artık bitsin desen,elde değil bitirmek,

Kürekte forsa misâli,elin kolun bağlıdır,

Sürüp gider mütemadi,ömrünün sonuna dek.

Yazarın Diğer Yazıları