Yanlızlık uçurumundan,yavaş yavaş düşerken,
Sevgi elini uzatsan,tutunmak ister gönlüm,
Ümitsizlik ayazında,ümidim üşüyorken,
Bir sıcacık bakışınla,ısınmak ister gönlüm.
Zulmetten kurtulmak için,ışığı arıyorken,
Cemâlinin şûlesinde,aydınlanır şu gönlüm,
Gönül bahçemin gülleri,har olup dökülürken,
Bana bir defa gülüşün,gülizâr eder gönlüm.
Firkatin dinmez sızısı,içimi yakıyorken,
Ümit-var bir tek sözünle,feraha erer gönlüm,
Çok uzaklarda sandığım,mutluluğu ararken,
Şu kapıdan giriversen,vuslatı yaşar gönlüm.
