Göçerlerin renkli ve yorucu ilkbahar mesaisi
Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde, hayvanları için yılın farklı dönemlerinde yer değiştirmek durumunda kalan ve ömürleri sürülerin peşinde geçen göçer ailelerin ilkbahar mesaisi renkli ve yorucu geçiyor.
Yaz mevsimini serin olduğu için Doğu Anadolu Bölgesi'ndeki Erzurum, Van, Elazığ ve Muş yaylalarında geçiren besiciler, havaların soğumasıyla diğer illere göre daha ılık olan Şanlıurfa'ya geliyor.
Hayvancılığa uygun kentin farklı bölgelerinde kurdukları çadırlarda kış ve ilkbahar mevsimini geçiren göçerler, bu nedenle eğitimden sağlığa, teknolojiden sosyal hayata kadar pek çok imkandan mahrum bir yaşam sürmek zorunda kalıyor.
Yüzlerce hayvanın tüm bakımını yapan besiciler, doğayla iç içe geçen ömürlerini sürülerine adıyor. Göçerler, yetiştirdikleri çok sayıda koyun ve keçiyle hayvancılık sektörüne önemli katkı sunuyor.
İlkbaharda havaların ısınmasıyla iş yoğunlukları artan besiciler, bu mevsimde koyunların meraya çıkarılması, sağım ve kırkımından, kuzuların beslenmesi ve sütün işlenmesine kadar hummalı bir çalışma yürütüyor.
Gece dahil sürekli merada olan çobanlar ise yemeklerini eşeklerin sırtındaki heybelerinde muhafaza ediyor. Dinlenmek için durdukları zamanlarda çay demleyip yemek yiyen çobanlar, cep telefonlarını ise eşek sırtında taşıdıkları, küçük güneş panelleri sayesinde şarj ediyor.
Aşırı yağışlar konaklama süresini arttırdı
Bölgede yaşayan çok sayıda göçer aile, bu yıl yağışların bol olması ve meraların gelişmesi ile göç tarihlerini erteledi.
Nisan ayının sonlarında göç etmeyi planlayan aileler, günler süren yolculuğun ardından Şanlıurfa'nın Siverek ilçesi sınırlarındaki Karacadağ bölgesine ulaşıyor.
Göçerlerden 72 yaşındaki Ali Arak yaptığı açıklamada, 11 çocuğu ve 50 torunu bulunduğunu ifade ederek, bunların neredeyse tamamının hayvancılıkla uğraştığını anlattı.
Mesleklerinin yorucu olduğuna dikkati çeken Arak, bu yıl yağışlar sayesinde meraların erken geliştiğini, böylece yem giderlerinin düştüğünü kaydetti.
