Bir Annenin ve Oğlunun 14 Yıllık Engel Tanımayan Hayatı

Nisa Yılmaz/Serebral Palsi hastalığı nedeniyle yüzde 49 engelli olan ve 9 yıl boyunca annesinin desteği ile okula giden 14 yaşındaki Ayyüce Mutlu yürüyebilmenin ve sağlığına kavuşmanın mutluluğunu yaşıyor.

Bir Annenin ve Oğlunun 14 Yıllık Engel Tanımayan Hayatı
TAKİP ET Google News ile Takip Et

10 ameliyat geçirdi, annesinin sevgisi ve ilgisi onu hayata bağladı. Öğrenim gördüğü okul yönetimi ise engelleri kaldırarak zemin katta sınıf ayarladı bu sayede hem kolaylıkla sınıfına gidiyor hem de sınıfının birincisi.

 Elazığ’da yaşayan Ayyüce Mutlu (14) doğumdan hemen sonra beynine oksijen gitmemesinden kaynaklı olarak serebral Palsi (SP) hastalığına yakalandı. Yüzde 85 engelli olan Mutlu’nun hayatı annesinin ilgisi ve sevgisi sayesinde değişerek engel oranı yüzde 49’a düştü. Anne Mine Mutlu’nun hedefi ise tamamen oğlunu bu engelden kurtarmak. İlkokul, ortaokul ve lise döneminde anne Mine Mutlu oğlu Ayyüce’yi bir an olsun yalnız bırakmadı ve 9 yıl boyunca ona destek oldu. Ayyüce Mutlu artık tekerlekli sandalye yerine yürüyebilmenin sevincini yaşıyor.

 

5 YAŞINDAN SONRA YÜRÜMEYE BAŞLADI

Oğlunun 10 dan fazla ameliyat geçirdiğini ifade eden ve beş yaşından sonra yürümeye başladığını ifade eden anne Mine Mutlu: “ %49 engelli Ayyüce Mutlu’nun annesiyim. 9 yıldır oğlum Ayyüce ile birlikte eğitime gelip gidiyoruz. Okul idaresine ve Haber Türk’e bana bu fırsatı verdikleri için teşekkür ediyorum. Serebral palsi hastası oğlumun engeli %85’di bunu %49’a indirdik. Çabalarımızla, fizik tedavi süreciyle, doktorların yardımıyla bunların üstesinden gelmeye çalıştık. Eğitimine çok özen gösterdik. 9 yıldır onunla çok ilgilendik. 8 sene beraber okula gidip geldik. Bu süreçte okul müdürleri, idareciler bize çok çok büyük destek verdiler. Hepsine ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Ben de onunla beraber okulda olduğum için, 9 yıldır eğitim görüyorum diyelim. Ben de diyaliz hastasıyım. Hastalığım sebebiyle okulları genelde yakınımızda tercih ettim. Çünkü çocuğumla çok sık irtibatta olmam lazım. 5 yaşından sonra yürümeye başladı. Ayyüce çok zor bir çocukluk süreci geçirdi. 10’dan fazla ameliyat geçirdi. Buna dayanmak gerek, sabırlı olmak gerek. Ben bütün annelere aynı tavsiyede bulunuyorum. Hepsi özveriyle çalışsınlar, çocuklarına çok çok iyi baksınlar. Çocuklarına hasta gözüyle bakmasınlar, onlar bizim geleceğimiz.” Dedi.

 Mine Mutlu:  “Gözlemlediğim kadarıyla, ‘Nasıl olsa hasta, çok uğraşmayalım’ diye düşünenler var. Böyle yapmayalım. Buna katılmıyorum. Hasta da olsa o bir birey ve topluma kazandırılması gerek. İlla ki bir şeyler olacak. Oğlumun durumu eskisine göre durumu çok çok daha iyi. Engeli %49’lara kadar indi. Benim için artık engelli bile değil. O derece. Oğlumda denge problemi var ama okul idaresi bize çok yardımcı oldu. Bize zemin katta bir yer ayarladılar. Orada engelli bir çocuk var diye hepsinin gözleri üstündeydi. Tüm çocuklara ilgi gösteriyorlar ama bu çocuklar biraz daha özel olduğu için, daha fazla imtina gösteriyorlar. Bu sene çok daha rahatım. Çünkü artık düşme sorunu çok çok düzeldi. Okul bana çok büyük bir güvence verdi. Artık beklemiyorum, çok şükür. Süreci atlattık. Hastası olan her anne bunu atlatabilir.” şeklinde konuştu.

 

TEK DESTEKÇİM ANNEM OLDU

Annesinin sevgisi ve ilgisi sayesinde yürüdüğünü belirten 14 yaşındaki Ayyüce Mutlu “ %49 engeli olan bir çocuğum. Eskiden engel oranım %85’ti. Engelimin %49’a inmesine yardımcı olan başta anneme ve daha sonra sevdiğim herkese çok teşekkür ediyorum. Her zaman kendime en yakın olan okulları seçtim. Okul idareleri bana çok yardım ettiler. Sınıf olarak bana bir zemin kat ayarladılar, özel bir tuvalet yaptırdılar. Bundan dolayı okul idaresine çok teşekkür ediyorum. Arkadaşlarımın hiçbiri beni dışlamadı. Gayet sakin davrandılar ve çok yardımcı oldular. Bundan dolayı onlara da çok teşekkür ediyorum. Tekerlekli sandalyeyi daha çok uzun mesafelerde kullanıyordum ama kısa mesafelerde annemin yardımıyla, onun koluna girerek yürüyordum. Şimdi bu sorunları aştım çok şükür. Benim bu duruma gelmem annemin sevgisi ve ilgisi sayesinde oldu. Ona çok teşekkür ederim. Engelli oldukları için, ileriki hayatını düşünmeyen, geleceğini kendi tayin etmeyenlere böyle yapmamalarını tavsiye ediyorum. Herkes kendi hayatını tayin edebilir. Herkes kendi hayatını tayin edebilir ve benim gibi engellerinin seviyesini azaltabilir” dedi.