Spesifik Tercih, YKS
Rüveyda Sadak
Hani toplumsal içerikte iyi bir prestij sağlayan üniversite mevzu. Olmazsa olmazımız, bunu biliyoruz.
Tercih, sıralama, yerleştirme ve nihai beklenen sonuç.
‘Artık Üniversiteliyim!’ ve işte…
Akademik hayata bir hoş geldin start.
Tercihler önemli ve fakat süreç boyunca sadece iş odaklı bölümlere ağırlık verip, yeteneğe asla formatı üzere bir bağımsız seçicilik prosedürüne uygunluk arz etmek de bir çelişki olmalı.
Politeknik eğitim denilen bir şey var. Güzel bir uygulama. Bunu Finlandiya kullanıyor. Bizdeki lise versiyon bir bakıma. (Endüstri, ticaret, meslek liseleri gibiler)
Politeknik?
Nedir o?
Lise dahilinde alınan bir eğitimle uygulamaya yönelik ‘sağlık, teknoloji, iletişim vs.’ tamamen yetenek gerektiren ve sonuç olarak da alanında master dereceyle spontane meslek edinme kolaylığı.
Evet, iş olanakları tabiî ki önemli ama yetenekten bağımsız bireysele dair hiç alaka bir bölüm de diploma için gereklilik kipinden öteye hallice bir şey. Toplumda doğru sanılan yanlışlar, bu konunun da dışında sayılmayanlardan…
Marka mı? Bir sabit ölçüt o, diyebilir miyiz? Şu durum itibariyle.
Çünkü bireysel olarak bir tür hiyerarşik mantalite kapsam, söz konusu toplum dahilinde. Her şeyin markalaşması trendine uyuyoruz ki marka olmalı (!) aksi mi? Bir nevi uçak modu format. Güzel ironi bu. Hep bir sınıf kaygısı. Başarı potansiyeli ne var ve ne de yok, bir bilinmez kavram, kelime.
Foucault, Kelimeler ve Şeyler’de bu konudan bahsetmişti. Söylenenlerin biçimlenişinin, nasılını ifade ederken kullanılması gereken objektif jargon ile.
Bir kısa kadraj geçmek gerekirse; yeteneğin farkında olunmalı, başarı için bu şart. Bir bakıma ar-ge diyebiliriz sanki?
Çünkü potansiyelin farkında olmakla, sağlanabilecek başarı arasında iyi bir bağlantı söz konusu. Ve zaten aksi durum için de birtakım maddi tuhaflıklar başlığını kullanmak yerinde değil midir? Başarılı olunabilecek bölümü tercih etmek, istenilen üst sınıfa dahil olma eforu ile kademeyi yükseltebilir. Doğru mu? Her yerde doğru. Başarı varsa seviye hep var ve hep de olmalı.
